همه نمرات از آهن برای برنامه های پر فشار مناسب هستند و انتخاب ترکیب آلیاژ مناسب برای عملکرد بسیار مهم است. تطبیق پذیری آهن انعطاف پذیر باعث می شود عناصر مختلف آلیاژ مانند کروم ، نیکل و مولیبدن اضافه شود و باعث افزایش قدرت ، مقاومت در برابر خستگی ، مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر خزش شود. این عناصر توانایی قسمت را در مقاومت در برابر محیط های پر فشار که در آن نمرات سنتی ممکن است به دلیل عدم توانایی آنها در تحمل استرس شکست بخورد ، بهبود می بخشد. هنگام انتخاب آهن داکتیل برای برنامه های فشار قوی ، انتخاب نمرات با مقاومت کششی پیشرفته و مقاومت در برابر ضربه ضروری است ، و اطمینان حاصل می شود که مواد تحت بار بدون شکستگی انجام می شود. همکاری نزدیک با تأمین کنندگان برای مشخص کردن آلیاژ صحیح بر اساس شرایط عملیاتی ، مانند دامنه دما ، سطح فشار و استرس مورد انتظار ، برای دستیابی به نتایج بهینه در سیستم های فشار قوی ضروری است.
هنگام طراحی قطعات آهن داکتیل برای محیط های فشار قوی ، اطمینان از اینکه این مؤلفه می تواند در برابر نیروهایی که با آن روبرو هستند ، بسیار مهم باشد. این شامل ترکیب بخش های تقویت شده و دیواره های ضخیم تر در مناطقی است که برای جلوگیری از خرابی مواد در معرض استرس بالاتر قرار دارند. هندسه قسمت باید برای جلوگیری از غلظت استرس ، که نقاط ضعیفی است که می تواند منجر به ترک یا شکستگی در شرایط فشار قوی شود ، طراحی شود. از لبه های تیز یا انتقال ناگهانی باید جلوگیری شود ، زیرا این موارد می توانند استرس را در نقاط بومی سازی تقویت کنند و منجر به نارسایی زودرس شوند. تجزیه و تحلیل کامل عناصر محدود (FEA) می تواند در مرحله طراحی برای شبیه سازی توزیع استرس و بهینه سازی طرح قسمت برای حداکثر عملکرد استفاده شود.
فرآیند ریخته گری برای اطمینان از این که قسمت آهن انعطاف پذیر عاری از نقص هایی است که می تواند قدرت آن را در شرایط فشار قوی به خطر بیاندازد ، بسیار مهم است. تخلخل ، انقباض ، خاموش و ترک ها می تواند قسمت را تضعیف کرده و در هنگام قرار گرفتن در معرض فشار زیاد باعث خرابی شود. فرآیند ریخته گری همچنین باید شامل بررسی های دقیق کنترل کیفیت باشد تا اطمینان حاصل شود که قطعات مشخصات بعدی و مکانیکی لازم را برآورده می کنند. عملیات حرارتی مانند تسکین دهنده استرس یا بازپخت می تواند برای قطعات آهن انعطاف پذیر برای کاهش بیشتر فشارهای داخلی معرفی شده در هنگام ریخته گری و بهبود قدرت کلی مواد اعمال شود. این فرایندها به از بین بردن نقاط ضعف در مواد کمک می کنند و اطمینان حاصل می کنند که یکپارچگی خود را تحت فشار حفظ می کند.
سطح سطح قطعات آهن انعطاف پذیر در شرایط فشار قوی نقش مهمی در عملکرد آنها دارد. لایه برداری شات ، که باعث ایجاد استرس فشاری بر روی سطح می شود ، می تواند مقاومت بخشی را در برابر ترک خوردگی تحت بارگذاری چرخه ای و محیط های فشار قوی بهبود بخشد. درمان های سطحی مانند سخت شدن ، پوشش یا گالوانیزه می تواند مقاومت مواد را در برابر سایش ، خوردگی و خستگی بیشتر کند. روکش ها ، مانند اپوکسی ، پلی اورتان یا سرامیک ، موانع محافظتی را در برابر مایعات خورنده یا محیط های ساینده ارائه می دهند که در غیر این صورت می توانند با گذشت زمان مواد را تخریب کنند. این درمان های سطحی نه تنها طول عمر قسمت را بهبود می بخشد بلکه احتمال نارسایی فاجعه بار را نیز کاهش می دهد ، و اطمینان می دهد که قسمت آهن انعطاف پذیر همچنان تحت فشار کارآمد است.
قبل از اینکه قطعات آهن انعطاف پذیر در برنامه های فشار قوی به خدمت گرفته شود ، آنها باید تحت آزمایش فشار دقیق قرار بگیرند تا توانایی آنها در مقاومت در برابر بار مورد نیاز بدون خرابی را تأیید کنند. آزمایش هیدرواستاتیک (در جایی که از آب برای شبیه سازی شرایط فشار استفاده می شود) و آزمایش پنوماتیک (با استفاده از هوا یا گاز) روشهای متداول برای ارزیابی مقاومت نشت قسمت ، استحکام و یکپارچگی کلی است. این تست ها به شناسایی نقاط خرابی بالقوه در طراحی یا ریخته گری قسمت کمک می کنند ، و اطمینان حاصل می کنند که تحت فشار حداکثر عمل نمی شود. آزمایش همچنین می تواند مواردی مانند ریزگردها ، نقاط نشت یا تخلخل را نشان دهد که ممکن است از طریق بازرسی بصری به تنهایی قابل مشاهده نباشد .