EN 
پمپ های جریان محوری عملکرد مبتنی بر اصل انتقال حرکت به سیال در درجه اول در جهت محوری با استفاده از پروانه های نوع پروانه. بر خلاف پمپ های گریز از مرکز ، که از طریق نیروی گریز از مرکز تولید می کنند ، پمپ های جریان محوری با بلند کردن مایعات در امتداد محور شافت ، سر را تولید می کنند. به همین دلیل ، سر توسعه یافته نسبتاً کم است و حتی افزایش جزئی در فشار تخلیه (فشار خون) به طور قابل توجهی بر سرعت جریان تأثیر می گذارد. افزایش ناگهانی در مقاومت پایین دست - مانند یک شیر تا حدی بسته یا تجمع زباله ها - می تواند منجر به افت شدید توان شود. این باعث می شود پمپ های جریان محوری در سیستمهایی که فشار خون به سرعت تغییر می کند بخشش کند.
ویژگی جریان فشار (همچنین به عنوان منحنی پمپ نیز شناخته می شود) از یک پمپ جریان محوری تقریباً افقی در طیف گسترده ای از سرعت جریان است. در حالی که این امر به پمپ اجازه می دهد تا در شرایط مختلف و بدون تغییر فشار شدید در شرایط پایدار ، در مورد تقاضای جریان مختلف کار کند ، در صورت نوسان شرایط غیرقابل پیش بینی ، چالش هایی را ارائه می دهد. در پاسخ به قطره یا افزایش تقاضای ناگهانی ، صاف بودن منحنی حداقل دامنه تنظیم سر را فراهم می کند ، که به طور بالقوه منجر به نوسان جریان ، بی ثباتی یا عملکرد در نقاط خارج از طراحی می شود که در آن کارایی و قابلیت اطمینان کاهش می یابد. این رفتار به شدت با پمپ های شعاعی یا مخلوط ، که منحنی های تندتر ذاتاً بافر سیستم را بافر می کنند ، به شدت تضاد دارد.
تغییرات سریع فشار می تواند به پدیده های گذرا مانند افزایش هیدرولیک منجر شود ، به خصوص در سیستم های خط لوله طولانی که در آن اثرات چکش آب می تواند پخش شود. پمپ های جریان محوری به دلیل تیغه های بزرگ پروانه و طراحی جریان باز به ویژه در برابر این وقایع آسیب پذیر هستند. اگر جریان به طور ناگهانی محدود یا معکوس شود ، تیغه های پروانه ای ممکن است جداسازی جریان یا متوقف شدن را تجربه کنند ، باعث ایجاد تلاطم شدید و بارگذاری نامتقارن می شوند. در موارد شدید ، هنگامی که فشار تخلیه از فشار ورودی فراتر می رود ، ممکن است معکوس جریان رخ دهد ، چرخش مهر و موم های شافت ، یاتاقان ها یا اجزای حرکتی را به عقب می چرخاند. برای جلوگیری از این اثرات ، بازداشت کنندگان افزایش یافته ، اتاق های انبساط یا شیرهای چک ضد برعکس باید به درستی در سیستم مهندسی شوند.
پروانه پمپ جریان محوری به گونه ای طراحی شده است که در شرایط جریان متعادل کار کند. با این حال ، هنگامی که تغییرات سریع در فشار سیستم یا سرعت جریان رخ می دهد ، گشتاور مورد نیاز موتور تقریباً فوراً تغییر می کند. این امر نوسان الکتریکی را بر روی موتور تحمیل می کند و در صورت عدم کاهش صحیح می تواند منجر به گرمای بیش از حد ، کاهش فاکتور قدرت و بی ثباتی الکتریکی شود. تنوع بار مکانیکی همچنین به عنوان نوسانات محوری محوری روی شافت ، که بر یاتاقان ها و مهر و موم های مکانیکی تأکید می کند ، تجلی می یابد. در تنظیمات عمودی ، جایی که شافت پمپ طولانی است و ممکن است شامل یاتاقان های خط باشد ، شیفت های بارگذاری ناگهانی محوری می توانند باعث انحراف شافت یا سوء استفاده شوند.
برای اطمینان از عملکرد قابل اعتماد در طول گذرگاه های سیستم ، پمپ های جریان محوری غالباً با معماری های کنترل خودکار همراه می شوند. این موارد شامل درایوهای فرکانس متغیر (VFD) است که سرعت موتور را بر اساس بازخورد سیستم در زمان واقعی تنظیم می کنند ، بنابراین امکان تنظیم تدریجی خروجی جریان در پاسخ به تغییر تقاضا را فراهم می کند. در سیستم های پیچیده تر ، PLC ها (کنترل کننده های منطق قابل برنامه ریزی) و سیستم های SCADA با مبدل های فشار ، جریان سنج و سنسورهای دما برای ارائه کنترل حلقه بسته ادغام می شوند. این کنترل ها مانع از اضافه بار پمپ ، به حداقل رساندن مصرف انرژی و تثبیت ویژگی های تخلیه می شوند. علاوه بر این کنترل کننده های PID ، انتقال صاف را در طی حوادث شیب دار ، خاموش یا سوئیچ بار افزایش می دهد .
