صندلی اگزوز کمپرسور چگونه بر راندمان کلی کمپرسور تأثیر می گذارد؟

عملکرد اولیه از صندلی اگزوز کمپرسور ایجاد یک مهر و موم محکم بین سوپاپ اگزوز و صندلی سوپاپ در طول کورس اگزوز چرخه تراکم است. این مهر و موم اطمینان می دهد که هوای فشرده به طور کامل از سیلندر خارج می شود. هنگامی که صندلی اگزوز به درستی کار می کند، از هرگونه جریان برگشتی هوا به داخل محفظه تراکم جلوگیری می کند و به کمپرسور اجازه می دهد هوا را به طور موثر تخلیه کند. با این حال، اگر صندلی اگزوز آسیب ببیند یا فرسوده شود، ممکن است آب بندی مناسبی ایجاد نکند و باعث خروج هوا در طول فاز اگزوز شود. این منجر به اگزوز ناقص می شود و فشار باقی مانده در سیلندر باقی می ماند که منجر به کاهش راندمان حجمی می شود. به نوبه خود، کمپرسور ممکن است نیاز به اعمال قدرت بیشتری برای خروج هوای باقیمانده داشته باشد که منجر به ناکارآمدی در کار می شود. این اختلال در جریان هوا همچنین می‌تواند باعث تامین نامنظم هوا و عملکرد ناسازگار شود و حفظ سطح فشار ثابت را دشوار می‌کند، به‌ویژه در سیستم‌هایی که نیاز به تحویل دقیق هوا دارند.

یک صندلی اگزوز فرسوده یا آسیب دیده می تواند باعث کاهش قابل توجهی در راندمان تراکم شود. این به این دلیل است که سوپاپ اگزوز برای ایجاد یک بسته ایمن به صندلی اگزوز متکی است و از فرار زودرس فشار جلوگیری می کند. اگر صندلی اگزوز به درستی آب بندی نشود، ممکن است هوا به داخل محفظه تراکم نشت کند و در نتیجه فشار در نقطه بحرانی چرخه تراکم کاهش یابد. کمپرسور ممکن است برای دستیابی و حفظ فشار مورد نظر مشکل داشته باشد، زیرا انرژی مورد نیاز برای فشرده سازی هوا افزایش می یابد. این کاهش فشار نه تنها توانایی کمپرسور را برای عملکرد مؤثر کاهش می دهد، بلکه ظرفیت سیستم را برای رسیدگی به بارهای کاری بالاتر نیز کاهش می دهد. با کاهش فشار، کمپرسور باید سخت‌تر کار کند که منجر به افزایش مصرف انرژی و کاهش راندمان کلی سیستم می‌شود.

تاثیر صندلی اگزوز بر مصرف انرژی عمیق است. اگر صندلی مهر و موم کافی را ارائه نکند، کمپرسور مجبور می شود برای حفظ همان خروجی سخت تر کار کند. در چنین مواردی، کمپرسور ممکن است برای دوره های طولانی تر یا در شرایط بار بالاتر کار کند تا فشار یا کارایی از دست رفته را جبران کند. این افزایش بار مستقیماً به مصرف انرژی بالاتر تبدیل می شود. هزینه های انرژی می تواند به طور قابل توجهی افزایش یابد زیرا کمپرسور اساساً "اضافه کار" می کند تا آب بندی ناکارآمد ناشی از صندلی اگزوز فرسوده را جبران کند. اگر سیستم به دلیل ناسازگاری فشار دائماً روشن و خاموش شود، این اثر ترکیب می‌شود و مصرف برق را بیشتر می‌کند. در برخی از عملیات های با تقاضای بالا، چنین ناکارآمدی می تواند منجر به افزایش قابل توجه هزینه های عملیاتی شود که باعث کاهش توان اقتصادی کلی کمپرسور می شود.

تولید گرما یکی دیگر از عوامل مهم در مورد کارایی کمپرسور است. صندلی اگزوز آسیب دیده می تواند منجر به اصطکاک بیش از حد بین دریچه اگزوز و صندلی شود که به نوبه خود گرما ایجاد می کند. اگر هوا یا گاز از شکاف های صندلی اگزوز خارج شود، می تواند باعث گرمای بیش از حد موضعی در سیلندر، سوپاپ و سیستم اگزوز شود. این گرمای افزایش یافته می تواند باعث شود که مواد صندلی اگزوز، سوپاپ و اجزای اطراف آن سریعتر تخریب شوند. با گذشت زمان، تخریب این قطعات می تواند منجر به تعمیر و نگهداری مکرر یا حتی خرابی کامل سیستم در صورت عدم رسیدگی شود. گرمای بیش از حد می تواند باعث خاموش شدن کمپرسور به دلایل ایمنی شود و منجر به توقف برنامه ریزی نشده شود. این نه تنها تولید را مختل می کند، بلکه کمپرسور را مجبور می کند تا از انرژی بیشتری برای بازگرداندن سیستم به دمای عملیاتی بهینه استفاده کند.

هنگامی که صندلی اگزوز آسیب می بیند یا فرسوده می شود، فشار اضافی بر روی اجزای کمپرسور اطراف مانند سوپاپ اگزوز، پیستون، سرسیلندر و مهر و موم ایجاد می کند. اگر صندلی اگزوز نتواند مهر و موم مناسبی ایجاد کند، می‌تواند منجر به سایش بیش از حد دریچه اگزوز و رینگ‌های پیستون شود و باعث ناهماهنگی، چسبندگی یا ایجاد امتیاز شود. این نه تنها سایش این قطعات را تسریع می کند، بلکه می تواند یک چرخه معیوب ایجاد کند که در آن اجزای آسیب دیده منجر به آسیب بیشتر به خود صندلی اگزوز می شوند. در نتیجه، کمپرسور فشار مکانیکی بیشتری را تجربه می کند که ممکن است نیاز به تعمیرات مکرر یا تعویض قطعات داشته باشد. با گذشت زمان، اثر تجمعی این سایش می‌تواند منجر به خرابی فاجعه‌بار قطعات، افزایش بیشتر زمان از کار افتادگی عملیاتی و هزینه‌های نگهداری و در نهایت کاهش کارایی کل سیستم شود.